مراسم بزرگداشت شهادت امام صادق(ع) با تأکید بر نقش بنیادین ایشان در تبیین تشیع
در آستانه سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع)، حجت‌الاسلام والمسلمین آقای غروی در سخنرانی خود به تشریح جایگاه بی‌بدیل این امام همام در شکل‌گیری مذهب جعفری و مبانی اعتقادی شیعه پرداختند.
ایشان با اشاره به لقب «مذهب جعفری» برای تشیع، تصریح کردند: «امام صادق(ع) در شرایطی ویژه، شالوده تشیع را با بیان دقیق جزئیات دین ترسیم کردند. این دوره، فرصتی تاریخی بود تا مکتب اهل بیت(ع) به صورت نظاممند تبیین شود.»
معجزه حفظ پیکر آیت‌الله قزوینی پس از ۱۷ سال
در ادامه، سخنران به نقل رویدادی خارق‌العاده درباره آیت‌الله سید محمدکاظم قزوینی پرداختند که وصیت کرده بود در کربلا دفن شود، اما به دلیل محدودیت‌های دوران حکومت بعث عراق، پیکر وی به‌صورت امانت در قم به خاک سپرده شد. در سال ۱۴۳۲ قمری و پس از ۱۷ سال، هنگام انتقال پیکر به کربلا، جسد و کفن این عالم بزرگوار کاملاً سالم یافت شد، گویی چند ساعت از دفن گذشته بود.
موسوعه الامام الصادق(ع)؛ یادگاری ماندگار از آیت‌الله قزوینی
آیت‌الله قزوینی آثار متعددی از خود به جای گذاشت که «موسوعه الامام الصادق(ع)» در ۶۰ جلد، از جمله برجسته‌ترین آنهاست. در این مجموعه، روایتی از عبدالله بن ابی یعفور نقل شده که خطاب به امام صادق(ع) گفت: «سوگند به خدا! اگر اناری را دو نیم کنید و بفرمایید نیمی حلال و نیمی حرام است، بی‌چون وچرا میپذیرم.» امام در پاسخ برای او دعای رحمت کردند.
تبیین رابطه ولایت و پذیرش اعمال
حجت‌الاسلام غروی با استناد به آیات قرآن و روایات، بر لزوم پیروی از امام منصوب الهی تأکید کردند و اشاره کردند: «خداوند در آیه ۱۰۳ سوره بقره میفرماید: “خدا ولی مؤمنان است و آنان را از تاریکی‌ها به نور می‌برد.” پذیرش اعمال نیک، مشروط به اعتقاد به امامت الهی است. کسانی که بدون پیروی از امام عادل، اعمال صالح انجام میدهند، همچون نصرانیان و خوارج در جهل مرکب به سر می‌برند.»
حدیث سلسله‌الذهب و شرط توحید
ایشان همچنین به حدیث سلسله‌الذهب امام رضا(ع) اشاره کردند که در نیشابور فرمودند: «لا اله الا الله حصنی، فمن دخل حصنی أمن من عذابی… این کلمه شرطهایی دارد و من ازط آن شرطها هستم.» این حدیث، ولایت اهل بیت(ع) را شرط نجاتبخش توحید برشمرد.
توصیه‌های امام رضا(ع) به شیعیان
در پایان، نامه امام رضا(ع) به عبدالعظیم حسنی قرائت شد که در آن بر راستگویی، حفظ امانت، پرهیز از جدال بیهوده و وحدت شیعیان تأکید شده بود: «هرکس دوست مرا برنجاند، از خدا میخواهم در دنیا سختترین عذابها و در آخرت خسران را برای او رقم زند.»